En hyllest til oss alle

Etter showopplevelsen i går, har jeg fått Queen på hjernen.

En spesiell takk til:

Ivar som bidro med falsk gauling fra siden.

Inger Lise som viste en enorm viljestyrke og taus glede.

Svein Olav for fortreffelig luftgitarspilling.

Solbjørg. Skulle ønske du var der og mottok en rose fra din lille forelskelse: Åge GLAM Sten Nilsen.

- Måtte vi alle en gang få bade i konfetti, og vite at:

We are the champions

I've paid my dues -

Time after time -

I've done my sentence

But committed no crime -

And bad mistakes

I've made a few

I've had my share of sand kicked in my face -

But I've come through

We are the champions -

my friends

And we'll keep on fighting -

till the end -

We are the champions -

We are the champions

No time for losers

'Cause we are the champions -

of the world -

Ivar forteller... :

Jeg fant denne historien godt påbegynt på utkastsiden vår. Ivar: Har du sagt A, så har du sagt A. Men du kan godt si B også. Fortell ferdig!

Har du hørt om ungen som ble unnfanget under en polonaise?

På festen etter vielsen skulle det være en polonaise. Det va toastmasteren som skulle lede an hele greia, og han va litt av en kar! Han fyrte laus med en del grovis under middag blant anna, men det e en anna historie.

Uansett så satte vi igang, og starta med vanlig jenka bortover golvet. Så blei det litt "brobrobrille" før herrene skulle bære daman. Så begynte det å ta virkelig av. Hu dama som va makker til toastmasteren va jo ikkje av de blyge heller. Først starta de med kyss, klapp og klem, som i og for se ikkje va så veldig sært. Men så (...)

NB: Ivar, det skrives polonese. Bortsett fra det har historien stort potensial!

Kaizere i gokk

Søndag satte fire Kaizers-fans seg i bilen og køyrde to timar frå Balestrand til Dale i Sunnfjord for å få med seg konserten med sitt favoritband. Dei var nesten like spent på korleis forholda i Fjalerhallen var, som på kor bra konserten ville bli. Og urbane og bedrevitande som dei var, fekk dei nok å snakke om då ein etter ein av bygdekonsert-fordommane vart bekrefta før konserten. Mellom anna vart det servert pølser i brød og kaffi frå blomstrete tv-kanner, ungar sprang og leika i hallen, Kaizers-gutta rusla rundt mellom publikum då oppvarmingsbanda spelte, utan å verte lagt særlig merke til av dei frammøtte, dei ivrigaste som plasserte seg framfor scena talte knapt 100 stykk, mens foreldre og foresatte spreidde seg avventande rundt i den halvtomme salen.

Så kom endelig Kaizers Orchestra på, og alt var som det skulle vere. Kaizerene gav 100% trass i glissent oppmøte, og den vesle gjengen framfor scena sang for full hals på alle songane. Litt stille mellom songane i starten, men konsertopplevinga og jubelen i salen tok seg opp sang for sang heilt til siste ekstranummer, då stemninga var heilt eletrisk! Takk og takk! Fantastisk avslutning på helga, og verdt køyreturen og pengane!

Livet utan bil i Sogn - eit utdrag

Eg er med i Acta-styret i Sogn og Fjordane. Styremøta foregår i Sandane. I luftlinje ligg ikkje Sandane så langt frå Balestrand. "Snarvegen" oppover er stengt frå oktober til juni. Og utan eigen bil er det ei dagsreise å kome seg opp dit med buss, ferje, bil(sitte på), venting og haiking. Då eg var på veg til møteplassen i går fekk eg vite at sjåføren min var sjuk og kunne ikkje dra likevel. Hurra! Då hadde eg bussa godt på veg til Sogndal. Og sidan eg aldri hadde greidd å samle saman nok korresponderande bussar til å kome meg frå Sogndal til Sandane på eiga hand i løpet av fire timar, var det ikkje anna å gjere enn å vente på første buss tilbake til Balestrand. Godt å få brukt nokre hundrelappar busspengar til ingenting! Hurra igjen!
På vegen tilbake trøsteåt eg halvparten av bollane eg hadde baka til styremøtet, og inviterte til bollefest heime hos meg for å bli kvitt resten av bollane. Og straks vart humøret meget bedre!
No tar eg opp billån og kjøper meg ny bil.
Takk Globb? for at eg kan blåse ut her.